جاودانگی جلال خدا (قرآن)یکی از صفات پروردگار که با عظمت است و جاویدان و همیشگی است صفت جلال الهی است. ۱ - توجه به جلال الهیخداوند، خواهان توجه انسان به عظمت و جلال جاودانه اوست. ویبقی وجه ربـک ذو الجلـل والاکرام• فبای ءالاء ربکما تکذبان (و ذات باشكوه و ارجمند پروردگارت باقى خواهد ماند •پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را منكريد.) ۱.۱ - معنای جلال«در معناى کلمه ((جلال )) چیزى از معناى اعتلا و اظهار رفعت خوابیده، البته رفعت و اعتلاى معنوى در نتیجه جلالت با صفاتى که در آن بویى از دفع و منع هست سر و کار و تناسب دارد، مانند صفت علو، تعالى، عظمت، کبریاء، تکبر، احاطه، عزت، و غلبه . خوب وقتى همه این معانى در کلمه جلال خوابیده ، باید دید براى کلمه ((اکرام )) چه باقى مى ماند؟ براى این کلمه از میان صفات، آن صفاتى باقى مى ماند که بویى از بهاء و حسن مى دهد، بهاء و حسنى که دیگران را واله و مجذوب مى کند، مانند صفات زیر: علم، قدرت، حیات، رحمت، جود، جمال، حسن، و از این قبیل صفات که مجموع آنها را صفات جمال مى گویند، همچن ان که دسته اول را صفات جلال مى نامند، و اسماى خدایى را به این دو قسمت تقسیم نموده، هر یک از آنها که بویى از اعتلا و رفعت دارد صفت جلال، و هر یک که بویى از حسن و جاذبیت دارد صفات جمال مى نامند. بنابراین، کلمه ((ذوالجلال و الاکرام )) نامى از اسماى حسناى خدا است، که به مفهوم خود تمامى اسماى جلال و اسماى جمال خدا را در بر مى گیرد.» «اما «ذُوالْجَلالِ وَ الْإِكْرام» كه توصيفى است براى «وَجْه»، اشاره به صفات جمال و جلال خدا است، زيرا «ذوالجلال» از صفاتى خبر مى‌دهد كه، خداوند «اجل» و برتر از آن است (صفات سلبيه) و «اکرام» به صفاتى اشاره مى‌كند كه حسن و ارزش چيزى را ظاهر مى‌سازد، و آن «صفات ثبوتیه» خداوند مانند علم و قدرت و حيات او است.» ۲ - پانویس۳ - منبعمرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۹، ص۴۴۲، برگرفته از مقاله «جاودانگی جلال خدا». |