زمان تقریبی مطالعه: 2 دقیقه
 

جاودانگی جلال خدا (قرآن)





یکی از صفات پروردگار که با عظمت است و جاویدان و همیشگی است صفت جلال الهی است.


۱ - توجه به جلال الهی



خداوند، خواهان توجه انسان به عظمت و جلال جاودانه اوست.
ویبقی وجه ربـک ذو الجلـل والاکرام• فبای ءالاء ربکما تکذبان (و ذات باشكوه و ارجمند پروردگارت باقى خواهد ماند •پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را منكريد.)

۱.۱ - معنای جلال


«در معناى کلمه ((جلال )) چیزى از معناى اعتلا و اظهار رفعت خوابیده، البته رفعت و اعتلاى معنوى در نتیجه جلالت با صفاتى که در آن بویى از دفع و منع هست سر و کار و تناسب دارد، مانند صفت علو، تعالى، عظمت، کبریاء، تکبر، احاطه، عزت، و غلبه .
خوب وقتى همه این معانى در کلمه جلال خوابیده ، باید دید براى کلمه ((اکرام )) چه باقى مى ماند؟ براى این کلمه از میان صفات، آن صفاتى باقى مى ماند که بویى از بهاء و حسن مى دهد، بهاء و حسنى که دیگران را واله و مجذوب مى کند، مانند صفات زیر: علم، قدرت، حیات، رحمت، جود، جمال، حسن، و از این قبیل صفات که مجموع آنها را صفات جمال مى گویند، همچن ان که دسته اول را صفات جلال مى نامند، و اسماى خدایى را به این دو قسمت تقسیم نموده، هر یک از آنها که بویى از اعتلا و رفعت دارد صفت جلال، و هر یک که بویى از حسن و جاذبیت دارد صفات جمال مى نامند.
بنابراین، کلمه ((ذوالجلال و الاکرام )) نامى از اسماى حسناى خدا است، که به مفهوم خود تمامى اسماى جلال و اسماى جمال خدا را در بر مى گیرد.»
«اما «ذُوالْجَلالِ وَ الْإِكْرام» كه توصيفى است براى «وَجْه»، اشاره به صفات جمال و جلال خدا است، زيرا «ذوالجلال» از صفاتى خبر مى‌دهد كه، خداوند «اجل» و برتر از آن است (صفات سلبيه) و «اکرام» به صفاتى اشاره مى‌كند كه حسن و ارزش چيزى را ظاهر مى‌سازد، و آن «صفات ثبوتیه» خداوند مانند علم و قدرت و حيات او است.»

۲ - پانویس


 
۱. رحمان/سوره۵۵، آیه۲۷.    
۲. رحمان/سوره۵۵، آیه۲۸.    
۳. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۹، ص۳۳۷.    
۴. طباطبایی، محمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، ترجمه موسوی همدانی، ج۱۹، ص۱۶۹.    
۵. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۲۳، ص۱۴۸.    


۳ - منبع



مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۹، ص۴۴۲، برگرفته از مقاله «جاودانگی جلال خدا».    






آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.